O ESKİ
HIRSIZLAR
Utanan kızaran yüzleri vardı.
Aslan gibi yatar, sonra çıkardı.
O eski hırsızlar nerede şimdi?
Dayak da yerlerdi, gözleri mordu.
Herkes birbirine onları sordu,
O eski hırsızlar nerede şimdi?
Mutfaklara girer yer içerlerdi.
Bazen dama çıkar ve düşerlerdi,
O eski hırsızlar nerede şimdi?
Ne dümende dayı, ne de arkası,
Ne VİP salonları, ne de markası.
Ne yalısı vardı, ne de bankası,
O eski hırsızlar nerede şimdi?
Ne katları vardı, ne de yatları,
Ne internetleri, özel hatları.
Ne de Versace kravatları,
O eski hırsızlar nerede şimdi?
Hortumları uzat, banka değiştir,
Kredidir, çektir, fatura fiştir.
Şimdiki hırsızlık çok ince iştir,
O eski hırsızlar nerede şimdi?
Bazen tavuk çalar, pişirirlerdi,
Göbek değil, mide şişirirlerdi.
Polisle de iyi geçinirlerdi,
O eski hırsızlar nerede şimdi?
Adları hırsızdı ve uğursuzdu,
Çaldıkları ne ki, ekmekti, tuzdu.
Yaşları da en çok yirmi, otuzdu,
O eski hırsızlar nerede şimdi?
(Vahit Kaya, Yitik Düşler, 2004)
17 - 25 ARALIKTAN ÖNCE YAZILMIŞ. BİLSEYDİ VE YAŞIYOR OLSAYDI BİR DÖRTLÜK DAHA EKLERDİ GİBİME GELİYOR.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder