14 Şubat 2015 Cumartesi

O ESKİ HIRSIZLAR


        O ESKİ HIRSIZLAR

 Elleri uzundu, alanı dardı,
Utanan kızaran yüzleri vardı.
Aslan gibi yatar, sonra çıkardı.
O eski hırsızlar nerede şimdi?

 Hortumları yoktu, işleri zordu,
Dayak da yerlerdi, gözleri mordu.
Herkes birbirine onları sordu,
O eski hırsızlar nerede şimdi?

 Merdiven uzatır, cam keserlerdi,
Mutfaklara girer yer içerlerdi.
Bazen dama çıkar ve düşerlerdi,
O eski hırsızlar nerede şimdi?

Ne dümende dayı, ne de arkası,
Ne VİP salonları, ne de markası.
Ne yalısı vardı, ne de bankası,
O eski hırsızlar nerede şimdi?

Ne katları vardı, ne de yatları,
Ne internetleri, özel hatları.
Ne de Versace kravatları,
O eski hırsızlar nerede şimdi?

Hortumları uzat, banka değiştir,
Kredidir, çektir, fatura fiştir.
Şimdiki hırsızlık çok ince iştir,
O eski hırsızlar nerede şimdi?

Bazen tavuk çalar, pişirirlerdi,
Göbek değil, mide şişirirlerdi.
Polisle de iyi geçinirlerdi,
O eski hırsızlar nerede şimdi?

Adları hırsızdı ve uğursuzdu,
Çaldıkları ne ki, ekmekti, tuzdu.
Yaşları da en çok yirmi, otuzdu,
O eski hırsızlar nerede şimdi?

             (Vahit Kaya, Yitik Düşler, 2004)
 
17 - 25 ARALIKTAN ÖNCE YAZILMIŞ. BİLSEYDİ VE YAŞIYOR OLSAYDI BİR DÖRTLÜK DAHA EKLERDİ GİBİME GELİYOR.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

DÜNDEN BUGÜNDEN

  Teyzeminkiyle aynı kumaştan diktirdikleri gökkuşağı renklerindeki yanar döner basma entarimin kirlenmesine aldırmadan, avluda bir köşeye ç...